انا حاليا فى ماجستير انا من اسره ملتزمه والحمد لله وعارفه الصح من الغلط عشت فى قريه واتربينا ان الاختلاط ممنوع تماما كانت زمان جدتى تقول انها هتجوزنى ابن خالى وانا كنت صغيره واتعلقت شويه بيه لكن مع مرور الوقت حسيته عادى جدا وانا كمان عمرى ماجيت فى باله ودخلت جامعه ورحنا كلنا المحافظه عشنا فيها كانت بخاف من المكان الموجود فيه الشباب وكنت بكرهه المناظر المستفذه بين الاولاد والبنات كان شكلهم بجد مستفز وفى ولد عدى بس من قدامى معرفش ايه اللى حصلى والله ماببالغ انا حسيت انى اعرفه من زمان وكانه كان مسافر ورجع رغم انى اول مره اشوفه فى حياتى ورغم انه فى ملامحه مش جمييل للدرجه وبرغم كده كنت ببعد فى معاملاتى معاه خالص لكن هو اسمه زى اسمى وكان معايا فى نفس التخصص ومعايا فى السكشن وفى لجنه الامتحان حتى السكن كان فى نفس الشارع اللى انا ساكنه فيه لدرجه انه احيانا كان بيشوفنى فى البلكونه وكل ده انا معرفتوش غير بعدين وكمان طلع قريب صحبتى لما كنت مره ماشيه معاه ووقفت تكلمه وقلتلها عيب كده قلتلى ده ابن عمى وهى مشيت وسابت الجامعه وبداء هو مثلا يسئلنى على محاضره كنت بديها ليه عادى وكنت بدى لاى حد عادى وبعدها قالى معلش انا معرفش لسه حد ممكن بما انك من المحافظه تجيبيلى النتيجه وتتصلى بيا وبداء الكلام من هنا فى البدايه زميل عادى رغم انه فى الاساس مشاعرى ليه من لحظه ماشفته الا انى كنت بتعامل معاه عادى وبعد فتره قالى انه معجب وانا قلته اننا لسه صغييرين وممكن دة يكون اعجاب وبعد فتره يتنسى رغم حبى ليه لكن مع الايام كان دايما يسلئنى وانا ارد عليه واقوله سيب كل حاجه لوقتها لغايه لما قولتله انى لو كلامى كان دايقنى انا مكنتش كلمته تانى وبعدها هو اتعرف على اهلى وقال انه جى لكن بعد ماخلصنا دراسه فؤجئت انه خطب وشكلى كان وحش قدام اهلى والمشكله دلوقت ان بعد مرور سنتين من بعده مش قادره انساه وبحلم بيه لوكان فى ديقه وبحس انه موجود فى المكان فبلاقيه فعلا مع انى مش بكلمه نهائيا لكنى مش قادره انساه حتى خطوبتى فشلت ومش قادره ارتبط باى حد وتعابنه نفسيا . ارجو الافاده
