انا بنت عمرى 20 سنة تعرفت على شاب معى فى الكلية وفضلت علاقتنا فى حدود الزماله لمدة سنتيين متعدتش اكتر من تبادل سلام، بس كنت معجبه بيه جدا خصوصا انو كنت شايفاه حد كويس ومحترم واخلاقه عاليه جدا.
كنت بحس دايما انو بيلمح بكلام انو معجب بيا وانو عاوز يقربلى مكنتش بديلو الفرصه دى، مبحبش فكره الصحوبيه.
لغايه ما جه فى يوم انا تعرضت لمشاكل كتيير اوى فى الكلية وفى البيت وتعبت نفسيا لقيت كل اصحابى مش حسين بيا اصلا وكان صعب انى اتكلم عن مشاكل دى معاهم لقيتو بيبعتلى مسج على الفيس، ودى كانت اول مره يكلمنى انو ملاحظ انى مدايقه ومخنوقه.
ووقف جنبى كتييير كنا بنتكلم يوميا وبشوفو فى الكليه لغايه ما عديت مشاكل دى …الفتره دى حسيت انو بيحبنى اوى وانا كمان حبيتو جدا اكتر من الاول، كنت خايفه اكون تعلقت بيه عشان وقف جنبى بس مع الايام اكتشفت انى فعلا حبيته,
هوا جه يوم صرحلى بحبه وانو عندو استعداد يبعت لمامته من الكويت خصوصا انو والده متوفى ويعرفها عليا ويخليها تتعرف على والدتى مبدئيا لغايه ما يخلص كليه ويتقدملى رسمى.
دى كانت اسعد فترات حياتى كلها وفعلا عارفنى على اخته الكبيرة، ووالدته كانت فضلت خطوه انو هيتعرف على والدتى.
لكنه فى الفتره دى تعب جدا وكانت بتحصلو حالات اغماء كتيير، وبقت نفسيته وحشه ومبقاش يجى كليه ولا بيحاول يتصل بيا زى الاول وبتهرب منى، لما واجهته الى انو حاسس انو تسرعنا وانو عاوز ينفصل عنى.
معرفش انا مصدقتهوش ومحستش ان الانسان ده ممكن يكون بيلعب بيا وفضلت متمسكه بيه رغم اللى قالو، لغاية ما اعترفلى انو عندو مرض السكر وانو حياتو اختلفت ومش هيقدر يظلمنى معاه ولا يعشمنى باى حاجه دلوقتى، خصوصا انوب يتحمل مسؤوليه مامته واخواته ولسا مش متاقلم مع علاجه.
انا تعبت جدا واختى تكلمت معاه الها انو عارف انو غلطان وانو بيحبنى اكتر ما انا بحبه بس بيعمل كده وبيبعد عنى عشان مش عشانو وانو كده احسنلى.
لكن لما عرف انى تعبانه كلمنى فى نفس اليوم على اساس تصالحنا واتفقنا انى هستحمله وانو مقدرش استغنى عنو وانا بجد فكرت مع نفسى كتيير انا بحب الانسان ده وعاوزه اكمل حياتى معاه مهما كانت النتيجة، بس مشكله انو بقا بيعاملنى وحش جدا بعدها وبيتعصب عليا جدا، يتعدى ايام مبيكلمنيش ولو حاولت اكلمه بيرفض وبيتهرب منى، حتى فى الكلية بقا بيتهرب انو يكلمنى ولا حتى بيبصلى وحنا بنتكلم.
بيوصلى احساس انو خلاص مش عاوزنى فى حياته واول ما ابتدى اقلل مكالماتى وسؤالى عنو واول سيبو براحتو عشان ميديقش ومزودهاش عليه الاقيه مدايق ويتعصب اكتر انو بطلت
انا بقيت محتاره جدا وخايفه مش عارفه اتعامل معاه ازاى ومش عارفه ايه اللى يرضيه طيب، كمان مرعوبه عشان مامتو جت من السفر ومصره تنقل اوراقو من الكليه وتخليه يدرس هناك معرفش ده هيتم ولا لا عشان كلامنا بقا شبه معدوم ومعرفش عنو اى حاجه
