انا فتاه عندى14سنه بحب واحد بقالنا 3سنين مع بعض بحبه اوى وهو كمان بيحبنى لكن اهلى من فتره قريبه اووووى شكين فيا اووى انى بكلمه وانى اعرفه يعنى لانى كنت حاكيه لماما قبل كده انى بحبه ومعجبه بيه قبل مااكلمه واعترف له بحبى له ولكن ماما شكه فيا اوووووووى ومش عايزة تنزلنى ومفيش نزول غير مع اخويا الصغير وانا مخنوقه اوى حتى صحابى مشوفهمش بره البيت عايزة اشوف حد يجى لى البيت وانا اصلا مظلومه اووى من وانا صغيره كل صحباتى كانوا بيخرجوا وعايشين حياتهم لكن انا من المدرسه للبيت ومن الدروس للبيت انا اتخانقت نفسي يحسوا بيا ويبطلوا شك فيا لانى كنت بفكر ف الانتحار اعوذ بالله لكن اللى منعنى من كدا انى مش هكمل دراستى انا بحب الدراسه والمذاكره اوى وممتازة جدا وكل الناس الحمدلله بتحبنى ومدرسينى بيحبونى وجرانى وانا فتاه محبوبه بين الناس مش عارفه لييه بيعاملونى كده وانا اى نعم سنى صغير لكن فاهمة كل حاجه وذكيه جدا وعندى حاسه بعرف الحاجه او بحس انها هتحصل قبل ما تحصل وانا انسانه جميله وعمرى مااذى حد ابدا حتى اللى بكرهم برده مش بفكر ف اذيتهم وقلبى ابيض اوى وبنسي بسرعه اى حد زعلنى فياريت تسعدونى بسرعه لانى حاسه انى عايشه ف جحيم والله ومخنوقه اوووووووووووى
