انا بنت عندى ٢٢ سنه وهموت على الجواز معرفش ليه ، حاسه انى دايما خايفه متجوزش أو يحصل حاجه واتاخر ف الجواز ، عمرى ماحسيت الاحساس ده الا من ساعه مادخلت الجامعه طول عمرى كنت متفوقه ومتميزه بين اصحابى كانت المذاكره واخدانى وبالفعل دخلت كليه قمه وعلى قدر كبير من الجمال والاخلاق وبيتشهد بكده ليا دايما بس انا مش حاسه بده من ساعه مادخلت الكليه وبعدت عن كل اصحابى وبعدو عنى بس ع تواصل فيس لكن مش ز الاول للاسف اكتشفت انى كارهه دراسه كليتى وكمان معرفتش اكون صاداقات كتير ف الجامعه ف معظم الوقت عايشه لوحدى واللى تعبنى اكتر ان انا لوحدى ماليش اخوات امى مطلقه من وانا ف سنه اولى ابتداءى عايشين مع جدى وجدتى ناس كبيره ف السن ومشاكل السن ع طول قرايبى اه بنتواصل بس مش دايما كل حد ف حياته اخر سنه غ الجامعه دخلت نشاط طلابى واتعرفت ع حد وبالفعل اتقدملى لكن وقت الجد اهلو مكنوش عاييزن يجهزوه وبقم يتهربو من الجوازه ويطلعو فيا انا واهلى اى عيب او يتلككو ان امى مطلقه وعايزين يعرفو ليه بحجه ان ممكن مكنش بتاعه جواز واطلق زيها عشان مايكتبوش قايمه او يدفعو مهر طبعا بعد ماتعشمت سنه بحالها وهو كان عارف ان اهله هتعمل كده وكان بيحاول يخلينى اجبه حاول يستدرجنى ويخلينى اقنع اهلى بان مايتكتبليش حاجه او الكلام ده طبعا امى وخالى رفضو والموفف اتفركش من ساعتها وانا تعبانه جامد قليى دايما واجعنى وحاسه تن محدش هيتجوزنى انا امى تعبت عليا جامد عشانراستى لكن متزلت مش عايشه ف مستوى عالى مادى ولا اجتماعى بس بحاول ع قد ماقدر ارفع نفسى اخلاقيا ودراسيا بقيت خايفه ان محدش يتقدم خصوصا تن امى منغلقه ومتعرفش حد وتعبانه وحاسه ان ممكن رغم جمالى وشغلى برده محدش يجيلى ويسيبنى بعد ماكان طاير بيا ز الشخص الل عرفته اللى بقى يفولى ماليش دعوه بظروفك انتى اللى تهمينى وساعه الجد ساب اهله تبهدل فيا وف الاخر سابنى . فكرت انى هتعقد بعده الموضوع قلب معايا عكس بقيت مش حاسه بطعم اى حاجه اكتشفت انه كان حاجه كبيره ف حياتى رغم انى بشتغل كع اهلى وبساعدهم وبرده مع صحابى من فتره لفتره بس هو كان واخد مساحه وكان معوضنى كتير عن ابويا واخويا واحساس الامان اللى كان معاه اللى كان بيوهمنى بيه انا مش عارفه تعمل ايه مع نفسى دعيت كتير وتصدقت بس مافيش فايده حاسه ان ربنا مش سامعنى بحاول اشغل نفسى رغم كل دن بس حاسه انى محتاجه قدر اكبر حنان وحب وامان وثقه ف نفسى اكتر من اللى حصل فيا والمشكله ان انا اللى بقدر بس اعرف حد محدش بيتقدم بسبب ان كل الل. ف المكان اقل من مستوايا العلمى وبيخافو يقربو والعالى بيبص للاعلى منى ماديا واجتماعيا انا تعبانه ومش لاقيه سبب لده وقلبى واجعنى
صباح الأمل والتفاؤل عليكي..انتي قافله على نفسك ليه و معيشه نفسك في كابه..اوعي تقولى كلمه ربنا مش سامعني تاني مش كل واحد تواجهه مشكله في حياته يقول اللي انتي بتقوليه.اولا موضوع الشاب ده أنا شايف انك بنت مؤدبه و محترمه جدا من كلامك وراضيه عن حياتك وده صعب اي واحد يلاقيه في بنت اليومين دول…انا عايزك تدخلي تحدي مع نفسك وتكوني واثقه إن ربنا هيوفقك أكيد وتكملي دراستك علي اكمل وجه واللي إنتي فيه ده مرحله وهتعدي صدقيني كلنا أوقات بندخل في حاجات في حياتنا مغصوبين عليها وساعات بإرادتنا بس الرضا بالمقسوم هو اللي بيخلي الإنسان يعدي كل حاجه..الحب والزواج دي بايد ربنا اصبري واستني الشخص اللي يقدرك وما تحطيش في دماغك ظروف ماما أو المنطقة اللي عايشه فيها والكلام ده وخلي بالك اوعي تغلطي وتاخدي واحد أقل منك في التعليم ظنا منك إنه هو ده اللي هيمشي مع ظروفك لا ما تغلطيش غلطه تندمي عليها.وعاوز اقولك على حاجه كمان اهتمامك بنفسك وانشغالك بدراستك هو اللي هيعوضك عن الفراغ اللي هو كان ماليه سيبك منه وما تفكريش فيه لحظه ده إنسان ما يستاهلش واحده زيك سبيها لله وهتفرج واوعي تتسرعي في اي قرار ياثر عليكي في المستقبل كله هيعدي باذن الله وربنا يوفقك للصالح….