انا بنت عندى 21 سنة فى السنة الاخيرة من الجامعة طول عمرى لوحدى معرفتش اى ولد وفجاة قابلت جارى معايا فى الجامعة كنت اول مرة اكلمة علاقتنا بدات صداقة وفجاة لقيتة كلم ابن عمى معانا فى الجامعة واكبرمننا ان بيحبنى كنا اول واحد فى حياتى وابن عمى حبة وارتاحلة وقالة هساعدك لحد ما ترتبطوا وراح كلم اهلة كلهم ماعدا ابوة لانة كان خايف وراح كلم اخويا وخدة وراح لوالدى قالة انا عايز ولدك وسالة عن شغلة وظروفة هو افتكر دة تعجيز ومعملش حاجة تانى بعدها بس اهلة فهمونى ان بعد منخلص تالتة هيتقدمو احنا مع بعض فى نفس الكلية ونفس المدرج وساعدتة وقربنا اكتر وعلاقتنا اتطورت وبقينا كل حاجة لبعض لمدة 3سنين وفجاة لقيتة بيتغير ومعاملتة بقيت سيئة ومبقاش طايقنى سالتة قالى انا هظلمك معايا انا لسة ادامى6سنين منهم سنة جامعة انا ظنيت حددخل حياتة او انة فكرتة اتغيرت عنى بعد مابسنى لاول مرة المهم سبنا بعض وبقى كل لما يشفنى فى الجامعة يدارى وجهة منى وبيقول مش عايزة اعلقها بيا وكل ماحد يسالة عن سبب بعدنا يقول اهلى خلى ناس كتير ظنت فينا ان احنا متكبرين ودة طبعا لانى كنت بحكى لية على كل حاجة وكنت بقولة ان بيجيلى عرسان وبرفضهم عشانك واهلى بيعملو معايا مشاكل المهم بعد ماسبنا بعض مفكرش يسال عنى بس بيكلم اختى الكبيرة على طول وعمرة ماسال عنى واخواتة بيكلمونى بس هو لو شافنى فى طريق بيمشى من طريق غيرة انا احساسى بالذنب تجاة اهلى هيموتنى عشان انا حبيتة من وراهم وكدبت وكنت بقول مش بكلمة وبموت من الندم عشان بسنى واحنا لسة مش فى بنا حاجة حلال وناس كتير من بلدنا عارفة موضعنا بقى شكلى وشكل اهلى ادام الناس زى الزفت وبسببى مش عارفة اعمل اية عشان يحس انو غلط فى حقى وارد اعتبارى واعتبار اهلى وفى نفس الوقت انساة بس هو ادامى فى كل وقت طب ازاى وبتقدملى ناس وبرفض عشان مش عارفة هكون ازاى لواحد وقبلة عرفت واحدتانى احساس بشع ارجوكو حد يرد بحل انا نفسى ارجع كرامة اهلى اللى اتهانت بسبب انسان متحملش المسؤلية وازاى اخلية يحس بالندم عشان بيشوفنى ولاكانة يعرفنى
