ارجوكم ساعدونى ..انا عندى 22 سنه واتقدملى شاب معاه دبلوم وبيشتغل فى حرفة ومن بلد ارياف …هو محترم ومتدين جدا واحنا متفاهمين جدا جدا لابعد الحدود لكن انا اشترط انى مش هاعيش فى الارياف لان طبعهم وعاداتهم غيرنا اللى عايشين فى المدينه نفسها ..وهو وافق لان رغبته من زمان انه يعيش فى المدينه نفسها ..لكن المشكله ان امه مش راضيه يعيش بعيد عنها لانه الى بيصرف فى البيت وهو الكبير رغم انه كان هيسافر بس واضح انه عشان فلوسه …انا رفضت انى اعيش معاه فى الارياف لانى مش هاقدر استحمل وكمان امه شديده اوى ..مش عارفه هل قرارى ده صحيح ولا لآ..خصوصا ان بيتقدملى ناس مش مناسبين خالص وهو الوحيد اللى انا ارتحتله رغم انه اقل منى فى كل حاجه حتى الوضع المادى وبصراحه ماما وبابا تركولى حرية الاختيار …ارجوكم ساعدونى انا نفسيتى تعبانه اوى ومش عارفه اعمل ايه؟؟
1.انتى سنك صغير اوى على الزواج يعنى مفيش خوف من عنوسة والكلام ده كلو 2.يكفى ان مستوا الاجتماعى اققل منك ده هيعمل مشاكل كبيرة لو تم الزواج 3. لو اتجوزتى و عشتى معا فى الارياف اعرفى ان حياتك حتبقى جحيم امو حتصحيكى عشان تحلبى البقر وتطبخى و تنضفى وتراعى المريض يعنى من الاخر خدامة فكرى فى شبابك الجميل الى حيتحول لخنقة وعزاب وجهيم لو الجواز ده تم 4.لازم تسيبى الشخص ده فورا ولو على التفاهم الى بنكم حيروح اول ما حتحسى بالفقر والزل وحياة الخدامة 5.سيبى واخرجى من باتك عشان تلاقى العريس المناسب ومتغلطيش غلطة كتير من البنات بتتجوز فى سن صغير ومتشتغلش ولما متباقش طايقة حايتها مع جوزها بتكمل معا غصبا عنها عشان ملهاش شغلانا تعتمد على فلوسها القرش هو سندك مش الراجل اشتغلى ده اهم حاجة وروحى جيم من نفس مستواكى الاجتماعى عشان لما تقابلى عريس يبقى فى نفس مستواكى واهدى شوية على موضوع الزواج انتى لسة صغيرة اوى حتى شغلك هو هدفك وانتى بتحققى زاتك حتاقبلى الشخص المناسب