انا شاب عند 22 سنه فاتح محل اتعرفت على بنت من جيرانى حبيتها كتير فى مده صغيره جدا وكانت تبادلنى الشعور ذاته لاكن انا عصبى واتعاملت معاها بعصبيه وزعلنا انا وهيا بس انا ماستحملتش كده وانا الى روحت وصالحتها وكانت اول اول مره اعمل كده فى حياتى مع بنت لدرجة انى حسيت انى غريب جدا ..رجعنا لبعض واتكلمنا كويس وانا غيرت المعامله معاه وبدات اتحكم فى نفسى لانى خايف اخسرها وفى نفس اليوم اتكلمت مع اخوها الكبير فرده الصبر ومفيش اعتراض بس بصراحه انا دمرت كتير بس انا صبرنى ان هيا معايا ومش هاتخلى عنها ابدا لاكن هيا اتغيرت معاملتها بعدم الاهتمام وفى البديل تعاملت معها بعدم اهتمام ولاكن كنت بتقطع اوى ان انا مش باشغلها زى ماهى بتشغلنى اعدنا فتره مش نتكلم بس انا على طول عينى على باب البيت استناها نازله او داخله اشوفها بس بحس ان هى وحشانى اوى المهم بعد فتره انا الى كلمتها تانى وقلتلها انا عاوز اعرف فى ايه الحب مش اجبار الحب اختيار فى حد تانى قالتلى لا لا وحلفت كتير قالت ان هى تعبانه نفسيا وهى مش تنفع تعيش معايا كده لانها تعبانه نفسيا ومعقده وكان ردى اوك براحتك بس انا ممكن استحملك كتير كتير بس احس انك عوزانى فكان الرد اسفه انا معقده انا مش ليك ولا لاى حد فقولتلها يابنتى انا اخوكى لو مش حبيبك قالتلى انا اكيد مش هالاقى حد يحبنى كده المشكله ان انا بفكر فيها طول اليوم حتى النوم باحلم بيها فيه والمشكله الاكبر ان انا باشوفها كتير لان احنا جيران نفسى فى حل لان انا تعبان جدا جدا وشغلى بيبوظ وللعلم انا كان ليا تجارب كتير كتير قبل كدا وكل الى يعرفنى مستغرب حالى دلوقت يعنى كنت قبل كده الرجل الذى لا يقهر من مراه بس المرادى انا
