اولا انا واحده مش بتعرف تاخد قرار فى حياتها ابدا دايما قبل ما اخد القرار افكر كتييير علشان اكون اخترت صح و مندمش عليه واكون مقتنعة بيه بس بنشل ع الاختيار الخاطئ دايما يعنى م الاخر عديمة تصرف فى كل حاجة و”دبش كبييييير” وانا المفروض فتاه جامعية وديما فى مواقفى لو كان طفل ف ابتدائى هيتصرف احسن من كده وفوق ده كله جلد الذات اللى بيحصل بعدين والندم بسبب عواقب القرار ده وحتى لو قلت لنفسى قدر الله وما شاء فعل برده برجع واقول ماهو القرار كان ف ايدى والكلام ده فى اى حاجة ف حياتى نفسى اكون بعرف اصرف وسريعة البديهة فى ردودى حتى لو بطيئة بس يطلع منى كلام مظبوط بدل الدبش اللى بيتحدف
وانا كمان زيك ونفسيتى مدمره جدا بسبب كده رغم انى عديت بتجارب كتيييير والمفروض اكون خبره لكن للاسف زى ما انابرضو مش عارفه اعمل ايه بس ده ع فكره من التربيه انااتربيت تربيه غلط امى كانت قافله الباب علينا ماكانتش تحكى معانا ولمل كنا نطلع كلياتنا كنا نتكسف نسال عن حاجه