انا طالب ثانوي و بحب وحده اصغر منى بسنه و بقالنا سنتين سوى و كنا بنحب بعض جدا بس المشكله مكناش بنخرج و نتقابل بس عشان منبعدش عن ربنا و كنا بنحب بعض جدا و دايما سند و فرحانين و كنا بندعي لبعض و كنا في حالة حب كبيره لدرجه اني سبت كل البحبه و هي مبتحبوش عشانها و زعلت سعتها بس فرحت اني بحبها، كنا قريبين جدا، جت فتره الشيطان دخل بنا و كنا بتنسي نصلي، و رجعنا نصلي بعديها و قربنا من ربنا، الشهرين الفاتم كنت مضغوط و مش بعرف اكلمها و كانت حسه ب وحده مع العلم ان مكنش ليها صحاب كتير عشان محترمه و متدينه و كنت بقولها ربنا هيعوضك بصحاب احسن بس برضو كانت بتحس انها وحيده لما بقفل، في السنادي جه واحد جديد المدرسه و هم قربوا و بقوا صحاب و من 3 أسابيع طلبت اننا ننفصل شويه عشان حساني ببعدها عن ربنا، بعدين عرفت انها حبته و انو بيحبها، حاولت انسى و ابعد و معرفتش و حولت اول اسبوع اصالحها و مقبلتش اعتزاري خالص و قالتلي مش هرجع، حولت انسى و افكر ليه، عرفت اني كنت ديما لما بتعصب ببقى تنك و رخم و مكنتش بتشكى بس كنت بحسها زعلانه و بتشكيلي لما بتحايل عليها و بتفرح مني و كانت بتناديني ب”بابا” و كانت بتهز قلبي، احنا حبينا بعض اوي اوي اوي، و مش هقدر انسى و نفسي نرجع و اصالحها و عارف ان ربنا سبحانه وتعالى على كل شيء قدير و ان في امل، مكنتش عايز اكتب بس محتاج نصيحه عشان اصالحها و اعرف هيا بجد بتحبه ولا عشان كان جمبها لما اتخنقت معايا فا متلخبطه و اني لسه في قلبها ولا لا، و كل ما بفتكر الكان بنا بقول استحاله تكون بطلت تحبني خالص، انا بحبها و هغيرر اي حاجه عشانها و نفسي اصالحها و ربنا يجمع بنا ارجو الرد والمساعدة لان الموضوع بجد بالنسبالي صعب و مش عايزها تبقى مع حد مش ضامن فرحتها معاه على طول وانا هعمل كل العليا عشان افرحها
نصيحة من شخص ذي اخوك الكبير وعشان وجع القلب ،ابعد نهائي عن الحب ،لانة بيعمرش ،اقفل علي قلبك من اي حد ،ولما تكون جاهز أجوز وحب مراتك بس ،وركز علي تعليمك حاليا .