انا عندى عشرين سنه بقالى حوالى تلات سنين مرتبطه ب بنى ادم كويس و جه قعد مع اهلى و حكالهم على ظروفه و انه هيتقدم رسمى كمان سنتين كمان انا واثقه فيه و انه مش شاب من بتوع اليومين دول بدليل انه جه قعد مع ابويا و بيحوش مرتبه كله معايا و بيخلينى ادخله في جمعيات يعنى من الاخر بيعمل للمستقبل كله معايا المشكله انوا بيجى عليا وقت بتعب نفسيا بحس انى زهقت بعيط و بنهار بحس ان فيه طوبه على قلبى نفسى اكون معاه قدام الناس و تعبت من الانتظار ف الوقت ده اتقدملى عرسان كتير و انا كنت بمشيهم من نفسى لغايه من اسبوع لقيت صاحبتى بتقولى زميلى ف الكليه شافك و عاوز يتقدملك عنده شقته و شغلته بس فاضله سنه هوه عاوز بس يتكلم معاكى الاول و يتعرف عليكى انا مش وحشه ولا عمرى كنت خاينه بس لقيت نفسى لاارادى بفكر ف الموضوع مش عشان مبقتش بحب البنى ادم اللى معايا … لا عشان تعبت و زهقت بس انا مش قادره افكر دماغى واقفه و متنحه و مش عارفه اصلا مجرد التفكير ف الموضوع صح ولا غلط
